ဂျပန်နိုင်ငံရဲ့ ရှင်ကန်ဆန် ကျည်ဆန်ရထားစနစ်မှာ အလွန်ခေတ်မီတဲ့ ငလျင်ကြိုတင်သတိပေးရေးစနစ် (EEW) ကို တပ်ဆင်ထားပါတယ်။ မြေပြင်တုန်ခါမှု မစတင်ခင်မှာတောင် ငလျင်လှုပ်ခတ်မှုကို ထောက်လှမ်းသိရှိလိုက်တဲ့အခါ အလိုအလျောက်အချက်ပြစနစ်တွေက အမြန်ရထားတွေကို ချက်ချင်းရပ်တန့်စေပါတယ်။ ရထားရဲ့အမြန်နှုန်းနဲ့ အကွာအဝေးပေါ်မူတည်ပြီး ခန့်မှန်းခြေ ၂ စက္ကန့်အတွင်းမှာ ရပ်တန့်သွားစေတာ ဖြစ်ပါတယ်။
၂၀၀၄ ခုနှစ် နီအိဂတငလျင်အပြီးမှာ အကောင်အထည်ဖော်ခဲ့တဲ့ အဲဒီဘေးကင်းရေးစနစ်ဟာ တစ်နိုင်ငံလုံးမှာ ငလျင်တိုင်းအာရုံခံကိရိယာ အလုံး ၁,၀၀၀ ကျော်ကို အသုံးပြုထားပြီး ရထားပြေးဆွဲရေးလုပ်ငန်းတွေနဲ့ တိုက်ရိုက်ချိတ်ဆက်ထားပါတယ်။ ဒါဟာ တစ်နာရီ ကီလိုမီတာ ၃၀၀ ကျော် အမြန်နှုန်းနဲ့ သွားနေချိန်မှာတောင် နည်းပညာက အသက်တွေကို ဘယ်လိုကာကွယ်ပေးနိုင်သလဲဆိုတဲ့ ကမ္ဘာ့အဆင့်မီ ဥပမာတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။
၂၀၁၁ ခုနှစ် တိုဟိုကုငလျင်တုန်းက အဲဒီစနစ်က မရေမတွက်နိုင်တဲ့ အသက်တွေကို ကယ်တင်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှာ သဘာဝဘေးအန္တရာယ်တွေ တိုးပွားလာတာနဲ့အမျှ ဂျပန်ရဲ့ အသိဉာဏ်မြင့် အခြေခံအဆောက်အအုံတွေက တခြားနိုင်ငံတွေအတွက် လိုက်နာကျင့်သုံးဖို့ စံနမူနာတစ်ခုအဖြစ် ရှိနေဆဲ ဖြစ်ပါတယ်။
Ref : Fact Sphere
